2023 Özeti ve Seyahatlerimin Enleri

2023 yılınının başında Berlin’e taşındım, yıl boyunca Almanya içinde 5 farklı şehre ve Avrupa içinde 6 farklı ülkeye seyahat ettim, 2 kere Türkiye’ye gidip Muğla ve Mardin’e yurtiçi seyahatler gerçekleştirdim. Seneye Letonya’nın başkenti Riga‘ya gerçekleştirdiğim hafta sonu kaçamağı ile başladım, Paskalya tatilinde Almanya’nın en büyük adası olan Rügen‘e gittik, baharda Münih’te arkadaşlarımı ve Makedonya‘da kuzenimi ziyaret ettim. 2023 yazında 2 hafta Türkiye’de kaldım, bir hafta sonu kardeşimle Prag’a gittik, Corfu‘da tek başıma muhteşem bir arınma tatili yaptım, Lüksemburg’a arkadaşlarımı ziyarete bir uzun hafta sonu ayırdım ve doğum günü haftamda çok özlediğim İtalya’ya gittim. Kasım ayını Türkiye’de geçirdim, İstanbul ve Ankara ile hasret giderdim. Yıl boyunca Berlin içinde epey keşif yaptım ve sona doğru Berlin’i sevmeye başladım! İşte 2023 özeti ve seyahatlerimin enleri!

En Güzel Gün Batımı

Corfu’daki son günüm hava durumundan dolayı biraz talihsizliklerle doluydu, planlarım bozulunca merkeze erken dönmüştüm. ‘Hava nasıl olursa olsun, benim havam güzel olsun’ mottomla ve yüzümde en sahici gülümsememle bir güzel hazırlanıp Corfu merkeze gidip aylak aylak yürürken, gün batımı saatinde deniz kenarında pespembe bir gökyüzü beni bekliyordu. Ben doğuya bakıyordum, güneş adanın arkalarında bir yerlerde bugünlük veda ediyordu ama etkisi oradaydı işte, tam karşımda. Sicilya Aslanları’nda altını çizdiğimiz o satırların hissini yaşamışım daha kitabı okumadan: Denizin soluğu, dar sokaklara sızan sıcak bir nefes. Duvardaki delikler sayesinde ağır dalgalar halinde ilerliyor ve evlerin içlerine sokuluyor.

En Güzel Deniz

Suda olmayı, suyun üstünde öylece asılı kalmayı yüzmekten daha çok seviyorum. Bu sene de yaz boyu farklı yerlerde deniz ve güneş ile kucaklaşma şansım oldu şükür ki. En güzeli Riomaggiore’nin taşlı plajında kendimi serin sulara bırakışıma gelsin. Denizin ya da plajın güzelliğinden değil ama. O gün Sentiero Azzurro’yu tamamlayıp, 28. yaşımın son gün batımı o plajda izlemek ve suyun tüm yorgunluğumu alması çok kıymetliydi.

En Güzel Dondurma

Berlin’de güzel dondurmacılar keşfettim ve yazın sık sık gittim ama tabii ki başımın tacı Bologna’daki ilk akşamımda rastgele deneyip sonra birkaç kez daha gittiğim Gelateria Gianni. Yediğim her şeyden çok memnun kaldım, özellikle fıstıklı creminosu beni uçurdu. Aklım hâlâ yiyemediklerimde.

En Güzel Kahvaltı

29 Ekim’de Merve ile Bebek sahilde yaptığımız kahvaltı. Sabahın ilk vapuru, puslu Boğaz, ılık güneş, çıtır simit, tavşan kanı çay, cumhuriyet coşkusu, yılların daha da değerli yaptığı dostluk… Şu satırları not düşmüştüm Instagram’da:

Pazar sabah 08:50 vapuru ile karşıya, Bebek’te cumhuriyet bayramı coşkusu ile karşılanmak, köşeden çıtır simit büfeden tavşan kanı çay, deniz kenarında evden getirdiklerimizle kahvaltı, iki lafın belini kırmak, eskileri yad etmek; en büyük keyif! Cumhuriyet çocuğu olmak, en kıymetli özgürlüğümüzün 100. yılındaki coşkuyu ve gururu bugün İstanbul’da yaşamak çok güzel, iyi bayramlar! 

En Güzel Akşam Yemeği

Bu kez bir seyahatten değil, evden geliyor kazanan. 15 Eylül akşamı, Berlin’deki evimde Beril, Alihan ve Tansel’i ağırladığım akşam. Saatlerce mutfakta kalarak hazırladığım sofra, sohbetlerimiz, kahkahalarımız, o günkü gün batımı, arkada çalan müzikler… Ne yediğinden ya da nerede olduğundan ziyade kiminle yediğin; günün sonunda sofraya kimlerle oturmayı seçtiğin önemli olan. Değirmendere’den, İstanbul’dan bugünlere Berlin’e, seneye kim bilir nerede; bulunca böyle insanları hayatında bırakmamak lazım hiç.

En Güzel Kahve

Seyahat ettiğim şehirlerde kendi kahvesini kavuran yerlere mutlaka gitmeye çalışıyorum. Buz gibi bir Riga akşamüstünde, yürümekten yorulmuş biraz ısınmak isterken Rocket Bean‘de aldım soluğu. Kitabıma eşlik eden flat white çok güzeldi, gün yavaş yavaş batarken burada oturmak çok iyi geldi.

En Güzel Kahveci

Farklı kahveciler keşfetmek bende yılların değiştiremediği bir tutku. Artık daha seçiciyim ve sıklığım azaldı ama güzel kahve kokusu ile karşılandığım, sıcak atmosferli ve güzel iç dekorasyonu olan kahvecileri çok seviyorum. Prag’daki son günümüzde kardeşimle Letka Park’a yürüyüş yapmaya giderken rastgele görüp oturduğumuz Cafe Letka atmosferiyle kalbimi çaldı bu sene.

En Güzel Kitap

Kendimle gurur duyuyorum çünkü bu sene çok güzel bir tempoda kitap okudum. Sene başında biraz yanlış seçimlerle tempomu düşürmüş olsam da, senenin ikinci yarısında vitesi arttırdım. Bu yıl 25 kitap okudum. Yürüyüşleri çok seven biri olarak, Via degli Dei’yi yürüme arzusuyla yanıp tutuştuğum bu senede Nermin Yıldırım’ın Ev romanı tam olarak ihtiyacım olan kitaptı. Aksaz’da internetsiz geçirdiğim 1 haftada elimden bırakamadım, plajda fonda denizin sesi ile su gibi aktı kitap.

En Güzel Manzara

Benim için deniz ve dağların kucaklaşması tüm zamanların en güzel manzarası olarak kalacak olsa da, çeşitlilik adına bu sene en güzel manzara ödülü Malerweg Trail’in 3. etabındaki Waitzdorfer Aussicht’e gidiyor. Yağmurun habercisi olan o kasvetli gri gökyüzü ve yeşilin birleşimi Almanya’nın özeti gibiydi. Çetrefilli bir tırmanışın ardından ulaştığım düzlükte bulduğum bu seyir noktasında biraz oturmak ve etrafa bakmak çok iyi geldi.

En Keyif Anı

Corfu’daki ikinci günümde, Rovinia Beach’e keyifli bir yürüyüşün ardından güzelce yüzdükten sonra; dönüşte yolumun üstünde olan kasabada rastgele oturduğum tavernada yediğim öğle yemeği. Beklentin olmadığında ne kadar güzel oluyor bazı şeyler! Kalabalıktan, gösterişten, abartılı fiyatlardan uzakta; bir zeytin ağacının altında, üzerinde Corfu haritası olan kağıt bir masa örtüsünün üzerinde, arka fonda Yunan müzikleri çalarken buz gibi beyaz şarap eşliğinde Akdeniz lezzetlerine doyduğum hayattan maksimum keyif aldığım bir öğle yemeğiydi.

En Güzel Hiking Rotası

Yeni bir başlık ekliyorum bu sene, çünkü artık sadece hiking odaklı ya da içine mutlaka hiking dahil ettiğim seyahatler gerçekleştirir oldum. Ligurya’da tamamladığım iki rota efsaneydi, deniz ve dağların birleşimi kadar sevdiğim az şey var. Malerweg Trail’in 3. etabı kendi dünyamda bir zaferdi, Jasmund National Park enfesti. Ama çeşitlilik adına bu başlığa Matka Kanyonu’nu kazanan gösteriyorum. Havanın ılımanlığı, yeşilden gözümün kamaşması, bizden başka kimsenin olmaması, kuzenimle sohbetimiz… Hiç geri dönesim gelmedi, daha saatlerce yürürdüm o kanyonda.

2023’te Öğrendiklerim

Ben bu sene,

• Yaptıklarım kadar yapmamayı seçtiklerimle gurur duymayı,
• Zor zamanlarımın olacağını, onların varlığını ve geçeceğini kendime daha sık hatırlatmayı,
• Kişisel sınırlarımı çizmenin ve oksijen maskesini önce kendime takmanın huzur için anahtar olduğunu,
• Orhan Pamuk “Bir gün bir kitap okudum ve hayatım değişti” derken haksız olmadığını,
• Telefon, internet ve sosyal medyaya kısa aralar vermeyi daha sık yapmam gerektiğini,
• “Soğuk hava yoktur, yanlış kıyafet vardır” sözünün aksine soğuk havanın da olduğu ama doğru kıyafetler ve daha az evden çıkmanın mücadelede yardımcı olduğunu,

öğrendim.

2023’te Neler Oldu?

2023 yılında, önceki yıllarda ektiğim tohumlar filizlendi. Yeni bir ülkeye taşındım ve yeni bir işe başladım. Berlin’e ve işe alışmak kolay olmadı. Daha önce yurtdışında yaşamış olsam da ve profesyonel uluslararası deneyimlerim olsa da, burada karşılaştığım zorluklar başkaydı. Bürokrasinin bir adımı bitiyor, diğeri başlıyordu. Bunlara ek olarak, Berlin’deki emlak krizinin yarattığı ev arama stresi üzerime karabasan gibi çöktü. Geçici süreliğine paylaşımlı bir evde oda tutmuştum ve orası bana hiç ev gibi hissettirmedi, mutlu değildim. Epey meşakkatli bir ev arama sürecinin ardından, birçok kişinin beni şanslı olarak nitelendirdiği bir şekilde, 6 ayda tek başıma yaşayacağım kontratlı bir ev bulabildim ve Temmuz başında taşındım. Bugün dönüp baktığımda Berlin’de expat olarak bu sene başardığım şeylerin az buz olmadığını dürüstlükle söyler, omzuma bir öpücük koyarım. Sicilya Aslanları’nın karşılama cümlesinde yazan Sicilya atasözü gibi: Cu nesci, arrinesci.

2023 yılında önceliklerimden biri yine kendime yatırım oldu. İtalyanca’yı günlük hayatımdan hiç eksik etmedim, terapiye başladım, bir diyetisyenle çalıştım, sağlıklı ve dengeli beslenmeyi düzenim haline getirdim, düzenli fiziksel hareketi hayatımın bir parçası değil hayatımın merkezi yaptım. Çok okudum, neredeyse her sabah okudum; çok dinledim, uzun yürüyüşlerde uzun uzun dinleyip düşündüm, fark ettim, anladım, kabullendim. Bir önceki gün ne olmuş olursa olsun üstüne uyudum, ertesi sabah kalktım, pencereyi açıp odamı havalandırdım, yatağımı topladım, yüzümü yıkayıp nemlendiricimi sürdüm ve hayata karıştım. Eski korkularım ve kaygılarım su yüzüne çıkıp beni tetiklediğinde, bunu fark edebildim; kendime anlayış gösterdim.

Seyahat anlamında yoğun bir sene oldu, özellikle yılın ilk yarısında kısa izinlerle hafta sonunu birleştirdiğim birçok Avrupa içi seyahatim oldu; evet keyifliydi ama açıkçası 2024’te bunu yapmak istemiyorum. Hem artık fiziken yorucu geliyor hem de değişen seyahat beklentilerime hizmet etmiyor. Bu sene daha uzak rotalara daha uzun seyahatler gerçekleştirmek, yakınlara gittiğimde ise yine kısa süreli olmayan ve yavaş, yalın, mümkünse güneşli seyahatlerim olsun istiyorum. Türkiye’de ve ailemin yanında daha fazla vakit geçirmek istiyorum, izinlerimi sadece seyahat ederek değil, evde kendime vakit ayırarak da geçirmek istiyorum.

Hayatımın temel gereksinimlerini düzene koyma çabalarıma ek olarak, bu sene yeniden Almanca öğrenmeye başladım. Pek ilgimi çekmediği için çok üstüne düşmesem de, yaşadığım ve ekmeğimi kazanmama vesile olan ülkeye dilini biraz olsun anlayabilme ve konuşabilme saygısını göstermeyi boynumun borcu bilirim. 2024, Almanca konuşmaya başladığım yıl olacak; buraya yazıyorum.

2023 yılında olgunlaştığımı hissediyorum. İlki 2 sene önce gelen beyaz saç tellerimin artışı ve kırışıklıklarımın hafiften yer etmesi ve azalan kolajenimle yüzümün değişmeye başladığını fark etmem işin fiziksel tarafı. Aslolan mutluluk ve şükran duygusunun gelecekte bir yerlerde; tatile çıktığımda, şuna sahip olduğumda, şöyle gözüktüğümde değil – tam olarak bu anda, her gün yaptığım dünyevi şeylerde olduğunu benimsemem. 30lu yaşlara doğru bir farkındalık geliyor derlerdi, gerçekten öyleymiş. Bakalım önümüzdeki yıllar bana neler öğretecek.

2023 yılına girerken Değirmendere’deki evimizde ailemle yemek yerken içimden geçirdiğim dilek gerçekleşti. Su akmış ve yolunu bulmuş, hayatımda yaşadığım birçok şey beni buna taşımış gibi hissediyorum; bundan sonrası ne olursa olsun.

2024 yılında da kendi yolumda, olmayı seçtiğim kişi olarak izini süreceğim rotalar ve yaşayacağım deneyimler için çok heyecanlıyım.

Sağlıkla kalın.