Yalnız Seyahat Etmek : Çile Mi Keyif Mi?

Yalnız seyahat etmek, benim en sevdiğim seyahat biçimi ve bana kalırsa her insan hayatının bazı dönemlerinde yalnız seyahat etmeli ve bazı yolları yalnız kat etmeli. Aile, sevgili ve arkadaşlar ile yapılan seyahatlerin, çıkılan yolların tadı başka ama benim gibi günlük hayatının akışında da yalnız vakit geçirmeyi sevenler için en azından yılda bir kere yalnız seyahat büyük bir zevk. Yalnız seyahat etmek benim için neden vazgeçilmez, avantajları, dezavantajları ve ipuçlarını yazdım.

Neden Yalnız Seyahat?

Çünkü özgürsünüz. Nasıl bir yerde konaklayacağınız, sabah kaçta uyanacağınız, sabah ne kadar sürede otelden çıkacağınız, gün içindeki rotanız, fotoğraf çekmeye ne kadar vakit ayıracağınız, ne yiyeceğiniz, ne zaman dinlenmeye ihtiyaç duyacağınız… Her şey size kalmış. Ben seyahatlerini A’dan Z’ye planlayan ve yapmak istedikleri listesinde bir şey eksik kalınca kötü hisseden biriyim. Yalnız seyahat ettiğimde sadece kendi isteklerimden sorumlu olmayı seviyorum. Başkalarıyla seyahat ettiğimde, benim planlayıcı yapımdan ötürü her şeyin bana bırakılması(özellikle yeme-içme) ve bir nevi tur rehberine dönüşmem fazlasıyla yorucu olabiliyor. Örneğin kahvaltı için “Eliçe sen bulmuşsundur güzel bir yer.” denip sorumluluk bana kaldığında ve gittiğimiz yerden memnun kalmadığımızda ben kendimi kötü hissediyorum anlamsızca. Halbuki ben seyahatlerimi sorumluluk ve stresten arınmak için kendime ödül olarak sunuyorum. Hal böyle olunca fırsat buldukça yalnız gidiyorum bir yerlere.

Nerelere Yalnız Seyahat Ettim?

Napoli’de yaşarken günübirlik Roma, ailecek Bavyera turunda seyahatin başında ve sonunda tek başıma Münih gezileri yapmış olsam da ilk tek seyahatimi 2016’da Bologna-Verona rotasında gerçekleştirdim. Bologna’da yalnız konakladığım ilk gece korkudan uyuyamadığımı hatırlıyorum!

İşe başladıktan sonra 2018’de Sırbistan’a 3 günlüğüne tek gittim. Kampanyada ucuz uçak bileti bulmam ve fiyatı kaybetmemek için kimse ile konuşup vakit kaybetmeden hemen bileti satın almam ile yalnız seyahat için ilk adımımı atmış oldum. Belgrad’da 3 gün çok güzel vakit geçirince, sonrasında yine ucuza bilet yakaladığım Romanya ve Ukrayna’ya hiç düşünmeden ve kimseyi beklemeden rezervasyon yaptırdım. Sonrasında, İsrail ve Slovenya seyahatlerimi de yalnız gerçekleştirdim. Henüz hiç yurt içinde kendi başıma seyahat etmedim ama özellikle Nemrut’a tek gitmeyi çok istiyorum.

Yalnız Canın Sıkılmıyor Mu?

Yalnız seyahatlerimin en uzunu 4 gündü ve sıkılmaya vakit kalmadı. Zaten seyahate tek ya da başkalarıyla gideyim, yanımda mutlaka kitabım ve seyahat notlarımı yazdığım defterim oluyor. Bir mekana gidince, defterime küçük notlar almayı, kitabımdan bir iki sayfa okumayı ve şehri izlemeyi, yerel dile kulak kabartmayı seviyorum ve bunları yalnız olsam da olmasam da yapıyorum. Yalnız yemek yemek favori olayım değil ama o an yediğim yemeğin hazzından ve dünyanın başka bir yerinde olmanın mutluluğundan bunları genelde düşünmüyorum. Şehirde dolaşırken zaten anlamıyorum.

Ayrıca bu zamana kadar yalnız seyahatlerimin Slovenya hariç hepsinde, hostelde ya da yürüyüş turunda arkadaş edindim ve beraber vakit geçirdik. Mesela Bükreş’te yürüyüş turunda tanıştığım Avustralyalı Nick ile ertesi gün Transilvanya’ya beraber gitmiştik. Belgrad’da yürüyüş turunda tanıştığım Kanadalı Elizabeth ile akşam beraber yemek yemiş, ertesi gün Zemun’a gitmiştik… Böyle bir sürü güzel arkadaş edindim 🙂

Yalnız Seyahat Etmenin Dezavantajları

• Konaklama masrafları

Yalnız seyahatlerimin hepsinde hostelde kalıyorum. Özellikle Avrupa’da çift kişilik oda fiyatını tek kişi ödeyip kalma anlamsız gelmeye başladı çünkü hostelle arasındaki fiyat farkına güzel bir tatlı kahve yaparım, istediğim bir şeyi daha satın alırım gözüyle bakıyorum. Ancak bazı şehirlerde hosteller dahi o kadar pahalı ki, “yanımda birisi ya da birileri daha olsa Airbnb ya da 2 kişilik odayı da yaklaşık masrafa kapatırdık” diye düşünmekten kendimi alamıyorum.

• Ulaşım Masrafları

Seyahat ettiğim şehirlerde toplu taşımayı genellikle sadece havaalanı-şehir arası kullanıyorum bunu kaç kişi olursak olalım taksiyle yapma niyetim hiç yok. Ancak bazen şehir içinde taksi gereken ekstrem durumlar olabiliyor, özellikle küçük yerlerde. Mesela Lugano’da konakladığımız gecenin sabahında trenimiz sabah erken saatteydi ve sağanak yağmur yağıyordu aralıksız. Otelimiz göl kenarında ve tren istasyonu ise göle 20-25 dakika yokuş yukarı yürüme mesafesindeydi. Valizlerimizi de düşününce yürümenin imkansız olduğuna karar verdik sabah otelden taksi çağırmıştık, İsviçre’de! 5 dakikalık mesafe için taksiye 20 frank ödemiştik ki o zamanın kuruyla bu 120 TL ediyordu ama 3 kişi olduğumuz için zararımız azdı ve şimdi gülerek hatırlıyoruz 🙂 Tek kişi olsam o taksi yolculuğunu iki kez düşünürdüm.

Ulaşımın bir diğer ayağı da araba kiralama. Örneğin Ürdün’ü araba kiralayarak gezmekten başka çare yok ve araba kiralamak hem masrafından hem de stresinden asla tek yapamayacağım bir şeydi, iyi ki iki kişi gitmişiz! Romanya’ya ise tek gitmiştim ve Transilvanya’da trenle gezdiğim için bir günde sadece iki kasaba görebilmiştim, araba ile kesinlikle daha keyifli bir rota.

• Fotoğraf

Yalnız seyahat etmenin en zor yanı! Tripod ve zamanlayıcı yardımı ile birçok durumu kurtarabilsem de, başkasının çektiği gibi olmuyor. Hele başkalarına sormak kabusum ama her yere tripod kuramayacağım için rica ediyorum. Bazen ortaya çok güzel resimler, bazen ise aşırı komik ve talihsiz fotoğraflar! Bardağın dolu tarafından bakarsak 3-4 fotoğraf çekip yoluma devam edebiliyorum tekken, çünkü özellikle kız arkadaşlarla seyahat ederken bu seans sonsuza kadar sürebiliyor… Ben tripodumu Eminönü’nden aldım ve her seferinde bir parçası elimde kalıyor. İyi bir yatırım yapmak lazım kesinlikle.

İyi ve kötü yanları ile yalnız seyahat etmeyi seviyorum ve yalnız seyahat etme becerisi bana görmeyi hayal ettiğim yerleri ertelememe ayrıcalığı veriyor. Tek başıma Asya, Güney Amerika vb. turu hayallerim yok ama hayatımın bir döneminde böyle fırsatım olursa korkusuzca yapabilirim gibi geliyor. Siz yalnız seyahat etmek hakkında ne düşünüyorsunuz?

Not : Öne çıkan görsel de zamanlayıcı ile Münih’te çekildi.